จำใจต้อง

v. be forced

def.:

ทำอย่างนั้นเสียไม่ได้หรือไม่เต็มใจ

related: be bound, be compelled, be obliged, do unwillingly, do against one's will syn.: จำใจ, ฝืนใจ ant.: เต็มใจ sample:

รัฐบาลบังคลาเทศจำใจต้องเปิดค่ายผู้ลี้ภัยหลายแห่งบริเวณชายแดนโดยได้รับความช่วยเหลือจากสหประชาชาติ